سرخوشانه

خیلی وقتا نمی فهمم چرا ناراحتم یا چرا خوشحالم.

به همون اندازه که ناراحتی بی دلیل آدمو کلافه می کنه، خوشحالی بی دلیل آدمو شارژ می کنه!

یعنی همینجوری الکی واسه خودت خوشحالی. راه رفتن معمولیت هم شبیه رقصیدنه. حرف زدن معمولیت هم شبیه آواز خوندنه. و از همه مهم تر سر هر موضوع کوچیکی همچین قهقهه میزنی که یه لحظه خودت هم تعجب می کنی که واقعا اینقدر خنده داشت؟ در واقع اون موضوع بهانه بوده و تو می خندی چون خوشحالی و آرامش داری. من حال این روزامو دوست دارم. چون هیچی رو جدی نمی گیرم. هیچ اتفاق یا حرفی روم تاثیر عمیق نمیذاره و درگیرم نمی کنه. همش احساس می کنم رو هوا راه میرم. یعنی سبکم! 

هیچی دیگه هدفی نداشتم جز اینکه بهتون پُز بدم 

و در ضمن آرزو کنم که شما هم مث من این حال خوب رو تجربه کنین. که خوشحالیتون وابسته به چیزی یا کسی نباشه